|
|
Zijad Bećirević
Autor
Ing. Salih Čavkić
EDITOR
|
SJEĆANJE NA PRVI SUSRET MLADIH
PISACA BOSNE I HERCEGOVINE NA KOZARI
Povodom gostovanja
bračnog para Stevke i Ranka Preradović
u emisiji dubičke RTV “Ključna tačka”
Zijad Bećirević
Spomenik Revoluciji
na Kozari
U emisiji RTV Kozarska Dubica “Ključna
tačka” 22.10.2020.g. nastupio je bračni par - književnici Stevka Kozić
Preradović i Ranko Preradović. Za emisiju sam saznao slučajno i gledao je s
velikom interesovanjem, jer to me vratilo 56 godina unazad i podsjetilo na Prvi
susret mladih pisaca BiH, koji je održan 1964.g. na Kozari u organizaciji “Kluba
mladih pisaca” Bosanska Dubica, kome sam tada bio na čelu.
Gosti emisije “Ključna tačka” Stevka
i Ranko, tada mladi ljudi čija je ljubav bila tek u začetku, sjetili su se tih
susreta, koji su za njih bili sudbonosni. Poezija ih upoznala, oplodila njihov
život i održala ih u braku 55 godina. Ranko se kroz život posvetio novinarstvu,
ali se aktivno i uspješno potvrđivao u književnosti. Stevka piše poeziju i
prozu, a njena djela su i u školskoj lektiri i prevođena na više stranih jezika.
Tokom razgovora sa voditeljicom
emisije Stevka se sjetila jedne učesnice susreta, mlade djevojke Katarine,
(Katarina Dostica Op. ZB), koja joj je prilikom njihova prvog kasnijeg susreta
poklonila prvi Bilten tada napravljen na Kozari i umnožen na šapirografu.
Sjećanje na Ranka me navelo da
zavirim u njegovu biografiju, uvjerim se da živi u Banjaluci, da je 50 godina u
svijetu književnosti i da je svoj književni opus obogatio sa 20 knjiga poezije
prepoznate na domaćoj i inostranoj književnoj sceni. Dobitnik je brojnih
nagrada, a jedna od njemu najdražih je iz Sremskih Karlovaca, dodjeljena povodom
50 godina književnog stvaranja.
Dubički klub mladih pisaca osnovan
je 1963.godine, a njegovi članovi sastajali su se u prostorijama Radničkog
univerziteta, gdje su pisali i čitali svoje prve literarne radove i sanjali kako
će jednoga dana biti poznati kao Petar Kočić, Branko Radičević.… Aktivniji
članovi kluba u tom periodu bili su: Dostica Katarina, Bećirević Zijad, Stanić
Milka, Tomaš Živana, Prusac Šemso, Hatipović Ahmed…Njihova poezija bila je rado
slušana, njihova proza čitana...Jedan od promotivnih klupskih nastupa bio je
recital pripremljen za 29. Novembar - Dan Republike Jugoslavije!
U glavama mladih pjesnika rodila se
ideja da se na legendarnoj planini Kozari organizuje skup mladih pisaca BiH, što
je na zadovoljstvo svih ostvareno godinu kasnije. Pomoć u organizaciji susreta
pružili su: Crveni krst Prijedor, koji je obezbjedio kuharicu i namirnice za
ishranu učesnika i dubičko Udruženje izviđača “Avdo Ćuk”, koje je postavilo i
održavalo šatorsko naselje na vrhu Kozare - Mrakovici, gdje se nalaze poznati
spomenik žrtvama ustaško - fašističkog terora i planinsko - lječilišni centar.
Prvim susretima mladih pisaca na
Kozari (koji su od tada postali tradicionalni), prisustvovali su: Avdo Mujkić iz
Lukavca, Stevka Kozić i Ranko Preradović iz Banja Luke, Zijad Bećirević,
Katarina Dostica, Živana Tomaš i Milka Stanić iz Bosanske Dubice, Mile Mutić iz
Prijedora i drugi. Uslove boravka u šatorskom naselju obezbjeđivali su
prijedorski izviđači i izviđači dubičkog izviđačkog odreda “Avdo Ćuk”, među
kojima : Tomaš Milena, Karat Rusmir ...Najmlađi učesnik susreta bio je Srđo
Balaban, koji je svirao harmoniku i bio nezamjenjiva komponenta zabavnog života,
a imao je tada svega desetak godina.
U okviru susreta održavane su
književne večeri u Kozarcu, Trnopolju i za pacijente lječilišnog centra
Mrakovica, koje su završavane opštim veseljem. Pjevali smo, igrali, a druženje
završavali Kozaračkim kolom. Naši odabrani literarni radovi su objavljivani u
posebnom Biltenu, koji je pripreman za učesnike i goste. Inspirisan poezijom
početnika Rusmir Karat, tada u svojstvu izviđača, napisao je dirljivu i veoma
prihvaćenu pjesmu o majci, koju su mnogi slušaoci oplakali. Ta pjesma ga je
uvrstila u mlade pisce i do kraja života opredijelila za pisanje i novinarstvo.
Gost i učesnik Prvih susreta bio je
već tada poznati pjesnik Duško Trifunović iz Bosanskog Broda, kasnije afirmisani
književnik (sa 20 knjiga poezije, četiri romana, nekoliko drama) i TV autor.
Autor je brojnih tekstova za poznate pop-rok pjesme koje su proslavile “Bijelo
dugme”, “Indekse”, Zdravka Čolića, Nedu Ukraden…Preko 230 njegovih pjesama je
snimljeno i komponovano. Nagrađen sa više nagrada, među kojima “Brankovom
nagradom” i “Šestoaprilskom nagradom Sarajeva”. Veći dio života proveo je u
Sarajevo, iz kojeg seli tokom rata u Novi Sad, gdje je umro 2006.g. u 72.g.
života.
Jedan, svima posebno drag učesnik
susreta, bio je Avdo Mujkić, rođen kao ratno siroče u Puračićima, kod Lukavca,
(kasnije medicinar po struci), koji je zavolio knjigu i već 1962.g. se proslavio
zbirkom pjesama “Gavraški motivi”. Objavio je 12 zbirki pjesama. Nagrađivan je
više puta (i za pjesmu “Jasenovac”) i prevođen na strane jezike. Umro je marta
1991. u 48. godini života.
U vrijeme našeg boravka na Kozari nedaleko od nas imali su svoje šatorsko
naselje Beograđani, sa kojima smo uspostavili prijateljski odnos. Obilazili se,
zajedno zabavljali, a iz tog odnosa nastala su prijateljstva pa i ljubavi, koja
su se nastavila i trajala dugo vremena kasnije.
U slobodno vrijeme, nakon kiše koja
je na Kozari česta i nekad tokom dana pada više puta, išli smo brati mlječne
gljive, od kojih nam je kuharica pravila ukusna jela. Zaboravio sam njeno ime,
ali sam zapamtio da nam je udovaljala na razne načine i bila brižna kao majka.
Vjerujem da učesnici Prvog susreta
mladih pisaca na Kozari nisu zaboravili jednu olujnu noć, u kojoj smo po jakoj
olujnoj kiši, prestravljeni učestalom grmljavinom i sijevanjem, na otvorenoj
karoseriji kamiona vozili u ambulantu jednog od učesnika kome je pozlilo.
Pokušavali smo ga držati u sjedećem položaju, a on nam se otimao i ustajao, i
svakog trenutka se moglo dogoditi da padnemo iz vozila i mi i on. Bila je to
prava drama. U ambulanti je dobio injekciju za smirenje i zadržan na noćenju. Na
kraju se sve dobro završilo.
Bili smo svi tada jako mladi.
Poezija je tada opredijelila naš život i od većine nas načinila osjećajne i
patriotski odane ljude. Imao sam tada samo 22 godine i još se nisam naučio sam
obrijati, pa su me brijali drugi, prateći to duhovitim šalama.
Nakon Prvog susreta mladih pisaca na
Kozari 1964.godine književni susreti na Kozari postali tradicionalna
manifestacija, koja se održava svake godine, a prisustvuju joj mnoga poznata
književna imena.
Godinama kasnije generacije mladih
iz cijele Jugoslavije dolazile su na Kozaru, a naročito od 1972. kada je na
planinskom vrhu Mrakovica podignut monumentalni Spomenik Revoluciji sa
memorijalnim zidom kao svjedočanstvo ogromnog stradanja naroda Kozare i
Potkozarja od njemačkih snaga, ustaša i četnika tokom NOB-e.
Prvi susret mladih pisaca Bosne i
Hercegovine, održan 1964. na Kozari, pao je u zaborav i malo je onih koji ga
pamte, jer mnogi učesnici nisu više među živim, ali je u njihovoj pisanoj
riječi, poeziji i prozi, ovjekovječita domovinska ljubav i patriotizam kao
trajna pouka i poruka ovim i budućim generacijama. Time su učesnici Prvog
susreta mladih pisaca Bosne i Hercegovine postali nedjeljivi dio epopeje Kozare,
što na neki način potvrđuju i sjećanja Stevke Kozić Preradović i Ranka
Preradovića u emisiji dubičke RTV “Ključna tačka”.
Burlington, 23. Oktobra 2020., Zijad
Bećirević
This Page is Published on October 25, 2020 in the Web Magazine „ORBUS.BE“
OPEN PAGES FOR ALL PROBLEMS - BLACK ON WHITE ABOUT ALL OPPRESSION
OTVORENE STRANICE ZA SVE PROBLEME - CRNO PO BIJELOM O SVEMU ŠTO TIŠTI
Napomena:
Tekstovi koji vulgarno vrijeđaju: neku vjeru, navode na rasnu diskriminaciju i slično, ne dolaze u obzir.
Vaše priloge šaljite u
TEXT ili HTML formatu na email:
info@orbus.be
Page Construction: 25.10.2020 - Last modified:03.11.2020.
| |
